Η παρουσία φυσικών, χημικών και βιολογικών κινδύνων σε μη επιτρεπτά επίπεδα στα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των ζωοτροφών και ποτών, είναι οι παράγοντες που καθιστούν τα τρόφιμα μη ασφαλή προς κατανάλωση και ευθύνονται για τροφικές δηλητηριάσεις και φυσικούς τραυματισμούς.

Η ασφάλεια των τροφίμων αποτελεί νομική ευθύνη των επιχειρήσεων που παράγουν, μεταποιούν, εμπορεύονται, διανέμουν ή διαθέτουν προς πώληση τρόφιμα και γενικά υποχρέωση όλων των επιχειρήσεων που εμπλέκονται στην αλυσίδα των τροφίμων συμπεριλαμβανομένων αυτών της παροχής υπηρεσιών και παραγωγής προϊόντων που αντιστοίχως επηρεάζουν ή έρχονται σε επαφή με τρόφιμα.

Στις μέρες μας η ασφάλεια των τροφίμων διασφαλίζεται κυρίως με την εφαρμογή συστημάτων διαχείρισης ασφάλειας τροφίμων που βασίζονται στις αρχές του Codex Alimentarius και έχουν στόχο να προλάβουν, περιορίσουν ή να εξαλείψουν όλους τους πιθανούς κινδύνους που δύναται να εμφανιστούν σε ένα τρόφιμο κατά το χειρισμό του.

Υπάρχουν πλέον αρκετά τυποποιητικά έγγραφα που καθορίζουν με διαφορετικό τρόπο τις ιδιαίτερες απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν τα συστήματα διαχείρισης ασφάλειας τροφίμων έχοντας πολλά κοινά σημεία, αλλά και σημαντικές διαφορές.